Een afscheidsbrief een aan tijd waarin we elkaar kwijtraakten

Lieve tijd, Jij was het decor waarin iets groots zich voltrok. Je droeg de dagen, de maanden, de jaren, waarin we elkaar langzaam kwijtraakten. Opeens was een knuffel verdacht. Vragen stellen werd vijandig gevonden. En liefde, als die weigerde zich aan afstandsregels te houden, werd bestempeld als gevaarlijk.
Mijn spiegeltje met een staart

In ons huis wonen drie dieren, elk met hun eigen missie. Woezeltje paradeert met haar kontje alsof ze een koningin is. Shrimpy knuffelt zich een weg door oude angsten heen. En Flipje, mijn kleine zwarte labradoodle? Die bewaakt de vrede in huis. En mijn gemoed. Hij is mijn spiegeltje met een staart.
We vieren onze hoogtepunten, maar wat doen we met onze dieptepunten?

We leven samen in één wereld, maar lijken steeds vaker in totaal verschillende werkelijkheden te bestaan. Hoe kan het dat we hetzelfde meemaken, maar er zo anders naar kijken? Dat we elkaar verliezen in discussies, overtuigingen, meningen?
Hoe ga jij om met de uitdagingen in het leven?

En op elk kruispunt kiezen we een richting. Maar die richting kiezen we zelden helemaal zelf. Meestal volgen we een oude route die ons ooit is aangeleerd. We groeien op in systemen. Maar hoe kom je daar weer uit?
Ik ben niet eigenwijs, ik ben eigenwils!

Soms vang je een gedachte alsof hij al jaren op je lag te wachten. Vandaag had ik er zo één: ik ben niet eigenwijs, ik ben eigenwils. En ik moest glimlachen, want dat is natuurlijk een heerlijke, eigenwijze gedachte op zich.
Zitten we allemaal in de zelfde film?

We leven samen in één wereld, maar lijken steeds vaker in totaal verschillende werkelijkheden te bestaan. Hoe kan het dat we hetzelfde meemaken, maar er zo anders naar kijken? Dat we elkaar verliezen in discussies, overtuigingen, meningen?
Drijven op de oceaan

Steeds meer mensen worstelen met een fundamenteel spanningsveld: het verlangen naar echte verbondenheid, tegenover de noodzaak om trouw te blijven aan zichzelf. Het lijkt soms alsof die twee elkaar uitsluiten. In gesprekken, in samenwerkingen, in families, in relaties. Wie zich uitspreekt, loopt het risico op weerstand. Wie zich aanpast, raakt zichzelf kwijt.
Marcel Urgert te gast in twee inspirerende podcasts

Het leven biedt altijd onverwachte kansen, en soms leiden die naar plekken waar je je verhaal mag delen met een breder publiek. Ik had onlangs de eer om als gast te verschijnen in niet één, maar twee prachtige podcasts. Een ervaring die niet alleen bijzonder was, maar ook diepe gesprekken opleverde over de thema’s die me na aan het hart liggen: bewustzijn, persoonlijke groei en het doorbreken van patronen.
Hoe voel jij je vandaag?

Gevoelens lijken soms zomaar uit de lucht te vallen. Iets overkomt je, een situatie of een opmerking, en ineens voel je iets. Maar hoe komt dat? Wat gebeurt er in ons lichaam en ons brein dat bepaalt of we blij, gespannen, verdrietig of juist hoopvol zijn? En het belangrijkste: wat als we daar meer grip op kunnen krijgen dan we denken?
Je moet blij zijn als het regent, want als je niet blij bent, regent het ook!

Geluk is geen toestand die afhankelijk is van externe omstandigheden, maar een keuze die je van binnenuit maakt. Dit is precies wat de regen ons leert: je kunt niet bepalen of het regent, maar je kunt wel bepalen hoe je erop reageert. Het is een oefening in bewustzijn en acceptatie – de kern van gelukstherapie.