Hoe ga jij om met de uitdagingen in het leven?

Elke uitdaging in het leven is een kruispunt.

En op elk kruispunt kiezen we een richting. Maar die richting kiezen we zelden helemaal zelf. Meestal volgen we een oude route die ons ooit is aangeleerd. We groeien op in systemen. We luisteren naar ouders, opvoeders, onderwijzers, professionals en creëren meningen, overtuigingen, paradigma’s. En we stellen dat deze van ‘onszelf’ zijn. We nemen over wat lijkt te werken voor ons. En zo werkt het ook echt. Maar tot op zekere hoogte.

Je kan het vergelijken met een doolhof.

Wanneer je voor het eerst binnenstapt, zie je alleen de muren. Je weet nog niet waar je heen moet. En dus luister je naar een stem uit het verleden die zei: “Hier links, dan rechtdoor, dan nog een keer links. Dan kom je vanzelf bij de uitgang.” Je probeert het. Het is lastig. Maar na een paar keer weet je de weg. Je denkt er niet meer over na. Je loopt de route als vanzelf. Het is vertrouwd. Automatisch. En je vindt de uitgang.

In neurowetenschappelijke termen heet dat conditionering. In psychologische termen noemen we het een patroon. En spiritueel zou je kunnen zeggen: je bent afgestemd op het verhaal van iemand anders. Maar hoe je het ook noemt — het is niet langer een bewuste keuze. Het is een ingesleten pad.

Automatische keuzes zijn niet verkeerd.

Sterker nog: het is efficiënt. Ons brein is gebouwd om energie te sparen. Het automatiseert wat herhaald wordt, zodat er ruimte overblijft voor het onbekende. Dat is evolutionair briljant. Maar het heeft een keerzijde.

Want terwijl jij op routine de uitgang vindt, zie je de rest van het doolhof niet meer. Je mist de afslagen. De onverwachte tuinen. De verborgen inzichten. De routes die misschien geen uitgang bieden, maar wel betekenis hebben.

En erger nog: je denkt dat er maar één weg is. Je gelooft dat deze route ‘werkt’. En dat doet hij ook; hij levert je een bepaald resultaat. Maar wat als dat resultaat je inmiddels bangmaakt, frustreert of klein houdt?

“Als je blijft doen wat je altijd deed, zul je krijgen wat je altijd kreeg.”

Of zoals Einstein het zei:

“We cannot solve our problems with the same thinking we used when we created them.”

En dus komt het moment dat je beseft dat je soms beter even kan stilstaan in je doolhof. En je jezelf de vraag stelt: “Is het pad dat ik bewandel nog steeds het juiste voor mij?” Want elk pad dat je volgt, is ooit een keuze geweest, bewust of niet. En misschien past een ander pad, in deze fase van je leven, beter. Wat zou er gebeuren als je dat met openheid gaat onderzoeken?

Dit is wat werkelijk leiderschap (aan jezelf) inhoudt:

Niet in het herhalen vanje oude reflexen, maar in het verkennen van de kruispunten in je leven en het maken van nieuwe bewuste keuzes.

Het zijn namelijk niet de uitdagingen die je tegenkomt die je centraal moet stellen. Ze laten je slechts zien waar je groeien kan. Ze nodigen je uit om te vertragen, te verdiepen, en steeds opnieuw af te stemmen op wat jij belangrijk vindt en niet wat anderen vonden dat jij belangrijk moest vinden.

Niet op basis van oude stemmen, maar op basis van innerlijke afstemming.

Wat je dat oplevert? Wanneer je dit pad van bewustwording en keuzevrijheid omarmt? 

• Helderheid in denken.
• Rust in je hoofd.
• Ruimte in je hart.
• Je leert trouw te blijven aan je waarden, ook als het spannend is.
• Je leert herkennen wanneer je in een oud patroon stapt
• Je krijgt de kracht om een andere afslag te nemen.
• Je groeit in vertrouwen, in zelfkennis en in vrijheid.
• En misschien wel het belangrijkste: je leeft niet langer om eruit te komen,
  maar om onderweg te zijn, bewust, betekenisvol, en trouw aan jezelf en niet aan anderen.

Sta jij op zo’n kruispunt en wil je advies bij het omgaan met de uitdagingen in het leven?

Stuur me een berichtje: info@vitaal-therapie.nl. Ik help je graag.