Drijven op de oceaan

Een reflectie over verbinding, eigenheid en menselijkheid in een verdeelde tijd

Steeds meer mensen worstelen met een fundamenteel spanningsveld: het verlangen naar echte verbondenheid, tegenover de noodzaak om trouw te blijven aan zichzelf. Het lijkt soms alsof die twee elkaar uitsluiten. In gesprekken, in samenwerkingen, in families, in relaties. Wie zich uitspreekt, loopt het risico op weerstand. Wie zich aanpast, raakt zichzelf kwijt.

Als therapeut zie ik dit dagelijks. Mensen die moe zijn van de strijd, moe van het uitleggen, moe van het onbegrip. Mensen die willen verbinden, maar niet meer weten hoe. En eerlijk gezegd: dat herken ik zelf ook. Het is geen uitzonderlijk proces. Het is menselijk.

Leven in een wereld die snel oordeelt.

Waarin communicatie vaak draait om overtuigen in plaats van ontmoeten. Waar ruimte voor nuance afneemt, en het tempo van meningsvorming steeds hoger ligt. Daarbij komt dat velen zich psychisch overbelast voelen. Niet alleen door externe prikkels, maar ook door innerlijke vragen: ‘Hoor ik erbij? Word ik begrepen? Mag ik mezelf zijn?’

De oceaan waar we op drijven

Om dit innerlijke proces begrijpelijk te maken, gebruik ik vaak de metafoor van de oceaan. We leven allemaal in een kolkende zee van prikkels, verwachtingen en sociale dynamieken. Sommigen proberen met de stroom mee te gaan – uit gemak, veiligheid, of vermijding. Anderen zwemmen er liever tegenin – op kracht, idealisme, of noodzaak. Maar vroeg of laat ervaart iedereen het gevoel van vermoeidheid. Van richtingloosheid. Van eenzaamheid. En dit is waar het keerpunt ligt. Niet in de overgave aan de stroom, maar in het bewust kiezen voor hoe jij wilt bewegen. Dat vraagt om reflectie. Niet als luxe, maar als vorm van innerlijke leiding.

Wat helpt dan wel?

1. Accepteer dat verbinding niet altijd harmonie betekent

Echte verbondenheid is niet per definitie comfortabel. Juist het verschil in visie, ervaring of tempo maakt een relatie levendig. Het streven naar ‘geen wrijving’ leidt vaak tot oppervlakkigheid of onderdrukking. Je kunt iemand volledig respecteren, zonder het met diegene eens te zijn.

2. Herken de reflex van verdediging

In een kwetsbaar gesprek voelen we ons al snel bedreigd in ons bestaansrecht of gelijk. Dan schieten we in verdediging. Dat is niet verkeerd, maar wel iets om bewust te herkennen. Zo ontstaat ruimte. Adem. En vaak ook verbinding.

3. Stel vragen die niet om een antwoord vragen, maar om aanwezigheid

Een goed gesprek begint niet bij het overbrengen van een mening, maar bij nieuwsgierigheid.
– Wat maakt dit belangrijk voor jou?
– Waar raakt dit je?
– Wat hoop je dat ik zie, ook als ik het niet begrijp?
Dat zijn vragen die niet sturen, maar openen.

4. Laat ruimte voor complexiteit

De meeste mensen dragen meerdere lagen in zich. Wat nu weerstand lijkt, kan morgen blijken voort te komen uit pijn, angst of een gemis. Door niet alles meteen te willen begrijpen of oplossen, ontstaat vanzelf meer nabijheid.

5. Zorg voor innerlijke hygiëne

Echte ontmoeting vraagt om innerlijke rust. Om beschikbaarheid. Dat betekent: goed voor jezelf zorgen. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal. De tijd nemen om je af te stemmen op wat je werkelijk voelt. Pas dan kun je echt beschikbaar zijn voor de ander.

Het pad zelf heeft betekenis

Wat mij helpt, is herinneren dat het niet om perfectie gaat.
Niet om het altijd goed doen, of het precies weten.
Maar om het blijven kiezen voor menselijkheid, ook als het schuurt.
Om het durven twijfelen, zonder af te haken.
Om het zacht blijven, ook als de wereld soms hard is.

En bovenal: om het vertrouwen dat we niet alleen zwemmen.
Dat er steeds meer mensen zijn die het net even anders willen doen.
Die verlangen naar verbinding mét behoud van eigenheid.
Die bereid zijn om te luisteren, ook als het ongemakkelijk is.
Die hoop houden, ook als het zoeken is.

Daar zit richting.
Daar zit rust.
Daar zit, wat mij betreft, het begin van echte heling – als individu én als samenleving.

Heb jij moeite met het vinden van echte verbinding en voelt het soms alsof je drijft op een oceaan?

Stuur me een bericht: info@vitaal-therapie.nl. Ik help je graag.